Geen betere manier om ons nieuwe land te ontdekken dan er doorheen te trekken. Dus geen betere bestemming voor onze (eerste) huwelijksreis. Deze roadtrip gaf ons the best of the west:
Los Angeles
Palm Springs
Needles
Tusayan
Page
Springdale
Las Vegas
Visalia
El Portal
San Francisco
Santa Maria
LA, California
Helaas waren we bij aankomst 's avonds in LA doodop, waardoor het enkel nog lukte om onze huurwagen op te halen en naar het hotel te gaan. Maar we wisten dat onze trip hier ook zou eindigen dus vonden we het niet erg om heerlijk te genieten van eindelijk wat rust.
Palm Springs, California (114 miles)
Het voelt aan als een groot resort met de palmbomen, de prachtige hotels, de golfbanen, de spa's en de groene graslanden. Je zou niet denken dat je in een woestijnstadje zit, tot je de zon voelt prikken en je de zandbergen rondom je ziet (354 dagen zon per jaar).
Hier zijn we ons eerste nationaal park gaan bezichtigen: Joshua Tree National Park. Het duurde lang voor we er geraakten. Het was nog wat uitzoeken met de gps waar het park zich precies bevond. We hadden niet door dat we een hele tijd lang gewoon langs reden. Maar eenmaal we een van de ingangen hadden gevonden, kon het echte ontdekken beginnen. Het park was gigantisch met prachtige landschappen overal waar je keek. Toen ontdekten we ook dat je in Amerika nationale parken met de wagen doorkruist omdat ze zo groot zijn, te voet zou het dagen duren voordat je er door zou zijn. Uiteraard maakten we regelmatig een stop om mooie uitzichtpunten te bekijken of om kleine wandelingen te maken in de woestijnnatuur. Het was bloedheet (40-45 graden) maar zo de moeite. Omdat het een tijd duurt om het park te doorkruisen en het snel donker wordt aan de westkust (9u verschil met Belgie) konden we ook genieten van de zonsondergang wat het nog net iets meer bijzonder maakte
De volgende ochtend namen we de Aerial Tramway (soort van kabelbaan) tot op de top van Mount
San Jacinto. Senne ontdekte hier dat hij ook een soort van vliegangst heeft in een kabelbaan :) het angstzweet brak hem uit (en ik vond het heel grappig uiteraard). Op de top was het 20 graden minder maar die afkoeling was eigenlijk best wel welkom. Mount San Jacinto gaf ons een panoramisch uitzicht over de hele vallei. Hier wandelden we door de bossen om zoek naar de mooiste plekjes.
Needles, California (221 miles)
Needles ligt middenin de Mojave woestijn van de native American gemeenschap. Het was een belangrijke stop op de historische route 66, vandaar de vele motels langs de weg. Het stadje ziet er uit alsof het in 1930 is blijven stilstaan. Het had z'n typische Amerikaanse look maar veel was er niet te zien. De temperatuur lag hier nog hoger omdat het midden in de woestijn ligt.
Tusayan, Arizona (319 miles)
Deze dagtrip bracht ons naar één van de hoogtepunten van onze reis: the Grand Canyon. Terecht één van de zeven natuurlijke wereldwonderen volgens ons. Deze ravijn is zes miljoen jaar geleden gevormd door de Colorado River. 446 km lang, 29 km breed, en meer dan 1500 m diep. We zijn van de eastern rim naar de south rim gereden. Het is moeilijk om te omschrijven wat je ziet, je wordt helemaal stil van de indrukwekkende natuur rondom je. Elke viewpoint opnieuw denk je: hoe kan dit zo mooi zijn? De Colorado River kan je op sommige plekken van ver spotten. De hele dag lang hebben we genoten van dit prachtig park.
Page, Arizona (136 miles)
Page ligt langs de Colorado River. Het ligt vlak aan het enorme kunstmatige meer Lake Powell tussen Utah en Arizona, dat zich tussen kleurrijke zandheuvels bevindt. Het meer is 298 km lang en heeft een kustlijn van meer dan 3000 km waardoor dat deze kustlijn langer is dan die van heel Noord-Amerika. Er zijn 96 ravijnen in de buurt. Het hele gebied straalt dan ook water uit, van zwemmen, vissen, waterskiën, ... tot cruiseships. De Glen Canyon Dam in de Colorado River is een nuftig staaltje handwerk. De dam is immens. Het voorziet zuidwest Amerika van drinkwater en elektriciteit.
Maar het mooiste van deze dagtrip was de Antelope Canyon. Helaas betekent dit niet dat er veel antelopes te zien zijn, want zoals onze gids het zei 'de native Americans moesten ook eten', maar wel een prachtige canyon. Deze canyon ligt in het Navajo Indian Reservation. De lichtinval in de canyon is heel bijzonder, er komen maar enkele stralen zonlicht binnen en die weerkaatsen tegen de zandmuren in prachtige kleurpaletten.
Springdale, Utah (117 miles)
Één van de andere hoogtepunten van onze huwelijksreis was hier te vinden, want in Springdale ligt het Zion National Park. Hier zagen we grote rotsen afgewisseld met groene natuur. Het landschap was heel gevarieerd en intens mooi. In dit park mag je niet ver met je auto rijden maar kan je met een shuttlebus naar verschillende punten rijden. Er waren ook veel trails die je te voet kon volgen naar scenic views. De tochten waren heel vermoeiend, voornamelijk door de hoge temperatuur maar het zeker waard. Voornamelijk dichtbij the narrows was het adembenemend. Er zijn ook verschillende watervallen te vinden maar helaas liep er niet veel water tijdens ons bezoek omdat we in het droge seizoen waren.
Las Vegas, Nevada (159 miles)
The City of Lights is geweldig! Er is zoveel te doen, altijd, dag en nacht! Heerlijk voor een weekendje uit maar vreselijk om te wonen. We snappen helemaal waarom daar zoveel vrijgezellenweekends doorgaan. The strip is volgebouwd hotel langs hotel. Elk hotel heeft zijn eigen casino in een ander thema en probeert de buren af te troeven. Van Parijs, NY, Venetie, ... tot Egypte, Restaurants, cafés, nightclubs (Tiesto, dimitri vegas en like mike, p diddy, ...) , shows, (broadway,magie, comedy, cirque du soleil, ...), shoppen (prada, chanel, ...), gokken, trouwen,
pretparken, ... Kies maar uit! Senne is in elk geval fan! Het is er bloedheet buiten dus als je uit een airco-casino komt, komt die alcohol extra hard aan. Er is ook overal politie te zien, wat wel nodig is met dronklappen en gokverslaafden.
Qua eten kozen we voor Gordan Ramsey en Wolfgang Puck: heerlijk!
Qua casino waren onze favorieten MGMT, the Mirage en the Bellagio omwille van fonteinshows, nagemaakte regenwouden en lichtshows.
Qua activiteiten kozen we voor het keuren van een echte tv-show zoals Grey's anatomy om te beslissen of de serie goed genoeg is om echt op tv te komen, een dolfijnen en leeuwenwelpjes zoo, The CSI-experience en het pretpark in circus circus waar Senne ontdekte dat hij te oud is geworden voor rollercoasters en al snel misselijk werd :)
Qua entertainment kozen voor een illusionist (waarbij Senne na vijf minuten al het podium op moest om te helpen met een truv, heel grappig want op voorhand zeiden we dat we dat zeker niet wilden doen maar als de spot op je staat heb je weinig keuze haha) en de tweede avond gingen we naar One, de cirque du soleilshow in teken van Michael Jackson. Dat was de beste, mooiste, indrukwekkendste show die we ooit hadden gezien! Ik krijg nog kippenvel als ik er aan terug denk.
Visalia
Na een rit van drie uur kwamen we in Death Valley National Park. Dit is opnieuw een prachtig park met zandduinen, met sneeuw bedekte bergen, gekleurde rotsen, en wildernis. Dit is een van de droogste plekken op aarde, de temperatuur kan oplopen tot 56 graden. Het was niet te doen heet, het leek alsof je smelte als je uit de wagen stapte. Op Dante's view zag je de hoogste berg van Noord-Amerika (4421 m) en het laagste punt (86 m onder zeeniveau). Langs de weg lag overal vulcanische as of zoutvlakten.
Nadien was het nog een rit van meer dan vijf uur naar Visalia zelf. De voornaamste reden voor het
verblijf in deze stad, is de nabije toegang tot de twinparks Sequoia en King National Parks. Helaas is het omwille van tijdgebrek ons niet gelukt om deze parken nog te bezoeken, het was al donker geworden. Dat vonden we echt wel heel jammer want in die parken staan de werelds grootste bomen. De grootste woudreus is 84 m hoog en 31 m breed. En die konden we dus niet knuffelen :(
El Portal, California (140 miles)
Langs El Portal ligt Yosemite National Park, opnieuw een hoogtepunt in onze reis. Het ligt in de Sierra Nevada. Het park is schilderachtig. Enkele hoogetepunten waren de Yosemite Falls (de hoogste watervallen van Noord-Amerika), El Capitan met granieten gebergten, Mirror lake meadow, en Glacier Point met een panorama over de vallei. Het is echt ongelofelijk mooi om zoveel natuurlijke pracht bij elkaar te zien. Overdag met zwoele temperaturen en 's avonds heel erg koud. Dit park staat ook bekend om de vele dieren die er wonen. We hebben zelfs het geluk gehad om een bruine beer te mogen zien.
San Francisco, California (196 miles)
Deze stad is eigenlijk een klein schiereiland. Het is volgens ons de mooiste stad van de westkust. De toegang is mogelijk via prachtige grote bruggen, de straten liggen gecentreerd tussen de heuvels, en het is vooral een vissersstadje waar alle actie aan de baai is. De typische cable cars en de Golden Gate bridge maken de stad juist zoals in films. Hoewel die laatste gaan bekijken jammer genoeg tegenviel omwille van de regen. Ook het grootste Chinatown (China niet meegerekend uiteraard) is hier te vinden, en dat moesten we uiteraard proeven om goed te kunnen keuren. Frisco was onze leest geliefde stad van de reis. Het leukste vonden we the Fisherman's warf en Pier 39. Dit zijn de boulevards vol vissersbootjes met verse vangst, restaurantjes en shopjes, en vooral de platformen waar de zeeleeuwen uitrusten. Ook thuishaven van de heerlijke clam chowder soup. De temperatuur lag hier wel een pak lager en er was een stevige wind. De ideale gelegenheid om een dikke gezellige trui te kopen als aandenken aan de stad.
We bezochten ook Alcatraz Island, ook gekend als The Rock, de strafgevangenis waar de grootste criminelen ter wereld zaten opgesloten zoals Al Capone. Na een korte boottocht kwamen we aan bij de vuurtoren. Het was een vreemde maar unieke ervaring. De gevangenen zagen het vaste land voortdurend wat een extra straf gaf, maar dat betekende dus ook dat de inwoners van San Francisco altijd op de gevangenis konden kijken. Blijkbaar zwaaiden ze vaak naar de gevangenen, trokken ze foto's en waren er speciaal verrekijkers geïnstalleerd zodat ze konden zien wat er gaan was op het eiland. Er waren ook veel ontsnappingspogingen uit de gevangenis, omdat het vaste land dichtbij leek maar helaas betekende dat bijna altijd de dood van de gevangenen. Er zijn slechts enkele criminelen waarvan ze niet weten of ze dood zijn of toch de stad hebben bereikt en nu elders hun leven leiden. Met een audiotour doorheen het eiland kon je echt inbeelden hoe was in de cellen. Ik wist ook niet dat de cipiers met hun gezinnen op het eiland woonden, en dat de kinderen dagelijks met de boot naar de stad gingen om les te volgen.
Santa Maria, California (290 miles)
De eerste tussenstop na een dikke twee uur rijden was in Monterey. Opnieuw een schiereiland met een ideaal leefgebied voor zeeleeuwen, zeehonden, dolfijnen, otters en walvissen. We zagen de ideale kans om te gaan whale watchen. Iets wat al lang op ons verlanglijstje staat om te doen. Het was een onvergetelijk avontuur. Na een boottocht van een uurtje werden we omringd door walvissen en dolfijnen die vlijtig op zoek waren naar hun lunch. Ze maakten sprongen boven water, flapperden met hun staart en maakten vrolijke geluiden. Prachtig! Hét absolute hoogtepunt! Nadien deden we de 17 mile drive langs de kust. Een verrassende route langs de ruige watergolven, bossen, stranden, landhuizen en gebieden vol zeeleeuwen, meeuwen en otters. Drie uur later kwamen we aan in Santa Maria waar we onze laatste rit zouden starten, terug naar Los Angeles.
Los Angeles, California (160 miles)
Dit is de grootste stad van California en de op één na grootste stad van de VS. Het is een echte metropool en de thuisbasis van tv- en filmopnames. De afstanden zijn groot en het verkeer is chaotisch. We bezochten eerst downtown LA. Hier waren vooral oude Mexicaanse gebouwen in schattige steegjes en parkjes. Vanaf het eerste moment kon je al straat entertainment horen.
Het bekendste gebied is natuurlijk Hollywood. Opnieuw een stad van dag en nacht met restaurants, cafes, hotels, winkels, clubs, spa's en de bekende themaparken (Disneyland, Warner Bros Movie World, Universal studios). Maar eerlijk gezegd waren we teleurgesteld in het beroemde Hollywood. Las Vegas was veel indrukwekkender in zijn soort. De walk of fame vonden we zelfs maar wat zielig en vuil. Nu we hebben wel Beverly Hills niet bezocht met zijn rodeo drive, sunset boulevard en de villa's van de celebrities maar ik denk niet dat dat veel aan ons oordeel had veranderd.
We kozen er eerder voor om naar de kust te gaan. De Santa Monica Pier was nog mooier als verwacht vol muzikanten en lachende kinderen. Met uitzicht op Venice Beach, een oreo-ijsje in de hand en een zacht briesje onder een stralende zon was het heerlijk. Even later dan de voetjes in de zee en kijken naar de atleten die trainen op muscle beach, het gaf een echt baywatch gevoel. En met dat beeld namen we afscheid van de westkust.
Het was een onvergetelijke huwelijksreis. Enorm avontuurlijk en romantisch, onze favoriete combo! Natuurlijk hadden we veel langer willen blijven, dit was een heel ander Amerika dan New York, dus er was nog veel om te ontdekken... Elke dag in prachtige natuur waar we schattige picknicks hielden tussen de verschillende dieren (eekhoorns, slangen, beren, haviken, coyotes, berggeiten, ...), lange autoritten in the middle of nowhere waar geen auto in zicht was maar wel indrukwekkende landschappen rondom, de cultuur van Amerikaanse dialecten, dinerfood en zomerse nietsverhullende kledij, hete zonnestralen en vooral elke dag iets helemaal anders!
Maar het was ook uitputtend, we waren doodop! Het was tijd om terug te gaan en een thuis te gaan maken... En niet zo maar ergens, maar aan de oostkust van Amerika, naar Red Bank vlakbij het New York waar we verliefd op waren geworden, vol superlekker eten, mensen van alle nationaliteiten en bomvol activiteit. Het was tijd voor het dagelijkse Amerikaanse leven...
